-
1 rezultat
w rezultacie — as a result, consequently
* * *miresult; outcome; w rezultacie as a result ( czegoś of sth); bez rezultatu without result; przynosić rezultaty bring results; ostateczny rezultat tego był taki, że... the upshot of it all was that...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rezultat
-
2 consequently
['kɔnsɪkwəntlɪ]adv* * *adverb (therefore: She didn't explain it clearly - consequently, he didn't understand.) w rezultacie -
3 rezultat
сущ.• воздействие• выход• исход• последствие• результат• следствие• эффект* * *rezulta|t♂, Р. \rezultattu результат, итог;w \rezultatcię в результате, в итоге; в конце концов
+ wynik, skutek* * *м, P rezultatuрезульта́т, ито́гw rezultacie — в результа́те, в ито́ге; в конце́ концо́в
Syn: -
4 ergeben
I 1. * vtwykaz(yw)ać; da(wa)ć w rezultacie2. * vr, sich II → ergeben 1; adjoddany; ( demütig) uległy -
5 consequence
['kɔnsɪkwəns]nof consequence — znaczący, doniosły
* * *['konsikwəns, ]( American[) -kwens]1) (a result: This decision will have important consequences.) następstwo2) (importance: A small error is of no consequence.) znaczenie• -
6 result
[rɪ'zʌlt] 1. n( consequence) skutek m, rezultat m; (of exam, competition, calculation) wynik m2. vito result in — prowadzić (doprowadzić perf) do +gen
to result (from) — wynikać (wyniknąć perf) (z +gen)
* * *1. noun1) (anything which is due to something already done: His deafness is the result of a car accident; He went deaf as a result of an accident; He tried a new method, with excellent results; He tried again, but without result.) wynik, rezultat2) (the answer to a sum etc: Add all these figures and tell me the result.) wynik3) (the final score: What was the result of Saturday's match?) wynik4) ((often in plural) the list of people who have been successful in a competition, of subjects a person has passed or failed in an examination etc: He had very good exam results; The results will be published next week.) wynik(i)2. verb1) ((often with from) to be caused (by something): We will pay for any damage which results (from our experiments).) być wynikiem/rezultatem, wynikać2) ((with in) to cause or have as a result: The match resulted in a draw.) skończyć się -
7 so that
1) (with the purpose that; in order that: I'll wash this dress so that you can wear it.) po to aby2) (with the result that: He got up very late, so that he missed the bus and was late for work.) i w rezultacie -
8 rezulta|t
Ⅰ m (G rezultatu) result(s)- z niecierpliwością czekał na rezultat egzaminu he was anxiously waiting for his exam resultsⅡ w rezultacie adv. as a result, consequentlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rezulta|t
-
9 intended beneficiary
- zamierzony beneficjent- osoba, co do której było założenie, że będzie czerpała korzyści z umowy, pomimo że nie jest stroną takiej umowy. W rezultacie osoba ta nabywa uprawnienia do egzekwowania tej umowy.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > intended beneficiary
-
10 offer
- oferta- wykazanie zamiaru zawarcia umowy na określonych warunkach, w rezultacie przyjęcia których przez drugą stronę dochodzi do zawarcia wiążącej umowy.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > offer
-
11 passing off
- imitacja, plagiat- rodzaj nieuczciwej i nielegalnej konkurencji, polegającej na czynieniu czegoś, co opinia publiczna obiektywnie utożsamia z działalnością kogoś innego, w rezultacie czego ten ktoś ponosi szkodę.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > passing off
-
12 rezultat rezulta·t
-
13 Endergebnis
Endergebnis n wynik ostateczny;im Endergebnis w rezultacie, ostatecznie -
14 Strich
Strich m (Strich[e]s; Striche) kreska (a auf einer Skala), dick krecha; ( Spur) rysa; MAR rumb; mit der Feder, Pinsel usw pociągniecie;mit einem Strich jednym pociągnięciem (pióra);fig unter dem Strich w rezultacie;gegen den Strich Fell pod włos;fam. das geht ihm gegen den Strich to mu nie w smak;fam. nach Strich und Faden dokumentnie, do szczętu; -
15 rezultat
rezultat m (-u; -y) Ergebnis n, Resultat n;w rezultacie schließlich, im Endergebnis -
16 rezultat
Ergebnis nt, Resultat ntw rezultacie im [End]Ergebnis, im Resultatbez \rezultatu ohne Ergebnis, ergebnislos -
17 Endeffekt
-
18 Endergebnis
См. также в других словарях:
w rezultacie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na przyczynę; w wyniku, w następstwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W rezultacie podwyżek cen popyt zmalał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
w rezultacie — → rezultat … Słownik języka polskiego
rezultat — m IV, D. u, Ms. rezultatacie; lm M. y «wynik, skutek, konsekwencja działania; także: następstwo zaniedbania czegoś, braku odpowiedniego działania» Dobry, pomyślny rezultat. Rezultat badania, leczenia, pracy, egzaminu. Oczekiwać rezultatu (a. na… … Słownik języka polskiego
galerniczy — Praca galernicza «praca ciężka, niewdzięczna, zwykle wykonywana w warunkach przymusu»: Wypuszczeni na wolność w rezultacie interwencji duńskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, przez Kopenhagę wrócili do kraju. Do dziś jednak nie otrzymali… … Słownik frazeologiczny
siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… … Słownik frazeologiczny
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
zryw — Pracować, uczyć się itp. zrywami «pracować, uczyć się itp. niesystematycznie, od czasu do czasu zwiększając gwałtownie tempo pracy»: Odznacza się usposobieniem krańcowo zmiennym. Ludzi ocenia zależnie od tzw. sympatii i antypatii, gwałtowny,… … Słownik frazeologiczny
aktywacja — ż I, DCMs. aktywacjacji, blm chem. fiz. «wzmaganie, pobudzanie działania albo zdolności działania» ∆ Aktywacja promieniotwórcza «wzbudzenie promieniotwórczości w substancjach nieaktywnych w rezultacie reakcji jądrowych» ∆ Energia aktywacji «ilość … Słownik języka polskiego
bitwa — ż IV, CMs. bitwawie; lm D. bitew (bitw) 1. «zbrojne starcie głównych sił stron prowadzących wojnę lub stanowiących ich część, decydujące o dalszym przebiegu czy rezultacie operacji, kampanii lub wojny» Decydująca, krwawa bitwa. Generalna, walna… … Słownik języka polskiego
koalicyjny — koalicyjnyni przym. od koalicja Wojska koalicyjne. ∆ Gabinet, rząd koalicyjny «rząd utworzony w rezultacie porozumienia między kilkoma partiami politycznymi reprezentowanymi w parlamencie; tworzony zwykle wtedy, gdy żadna partia nie ma w… … Słownik języka polskiego
odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… … Słownik języka polskiego